ஏனெனில் இதுவே உலகம் முடிந்த இடம்

நாம் கைகள் உயர்த்தி எழும்ப வேண்டும்.
காசுக்கு விற்க இயலாத இந்த நீண்ட காலக் காத்திருப்பின் அவசியம் பற்றி
நிரம்பி வழிகிற பசுமையான நேர்கோட்டின் வீழ்ச்சியில்-
வாயைக் காதுகள் மறைக்கும் போது,
உரக்கச் சொல்ல வேண்டும்.

சிறப்பான தருணத்தில் மட்டுமே சிரிக்கும்,
வெகு சராசரியான பற்களை, நீவி விடவ விட வேண்டும்.
இன்பம் நிகழுவதாயும் துன்பம் நேருவதாயும்
ஏனென்று யோசித்து ஊக்கமற்றதாக்கும்
இரண்டு வேறு நடப்புக்கள் இருப்பதை -
குழந்தையொன்று கருவிலே வீற்றிருப்பதைப் போல
நிச்சயமற்றதாக உணர வேண்டும்.

அந்நிச்சயமற்ற குழந்தையும் கலைந்து ,
இன்பமானதல்லாத அதன் இறப்பை நேசிக்கையில், அதை நான் வென்று விடுவேன்.
இன்னமும் பிறக்காத அதன் கண்களுக்கு உம்முடைய புரட்சியெனும் பொய்யை உரைப்பேன்.

நீர், எனது சொற்களைக் கூர்ந்து கவனிப்பதால் அவை உமது கொலைகளை நியாயப்படுத்தும் என்றில்லை;
உலகில் எல்லாமே ஒரு ஒழுங்கில் உள்ளதென்பதும் தவறு !
தயவு செய்து திருந்தாது இருங்கள் -
அதன் பின்பு புது வாழ்வு எழும்.

ஏனெனில் இதுவே உலகம் முடிந்த இடம்.

-நிலா